Ik heb het bewust meegemaakt, de val van de Berlijnse Muur 25 jaar geleden. Het was een sensatie, dat begreep ik wel uit alle tv-beelden. Maar eerlijk gezegd was nooit goed tot me doorgedrongen wat dat nu betekent, zo’n muur dwars door je stad. Dus als het voor mij al vrij abstract is, hoe zou het dan zijn voor kinderen die geboren zijn ná die historische gebeurtenis van 1989? Ik was dan ook niet geschokt toen ik een kind hoorde zeggen: Lees verder “De val van de Muur voor kinderen”
schrijfster
schrijfster
Perspectief: over hoofden heen praten
Wat is er mis met de volgende tekst?
‘Sommige kinderen met adhd zijn gevoeliger voor beloning dan de meeste kinderen. Je kunt ze bijvoorbeeld extra blij maken met een sticker als ze een opdracht goed gemaakt hebben.’ Lees verder “Perspectief: over hoofden heen praten”
Vertelperspectief: Tommie is gewoon het leukst
Ik ga naar het ziekenhuis, jij gaat naar het ziekenhuis of Tommie gaat naar het ziekenhuis. Welk vertelperspectief werkt het beste in medische voorlichtingsteksten voor kinderen? Dat onderzocht Rian Prinsen voor het Beatrix Kinderziekenhuis in Groningen. Lees verder “Vertelperspectief: Tommie is gewoon het leukst”
Informatieve kinderboeken recenseren
Ik recenseer informatieve kinderboeken voor NBD Biblion. Deze organisatie levert boeken aan bibliotheken. Recenseren is eigenlijk niet helemaal het juiste woord. Ik schrijf ‘aanschafinformatie’ op grond waarvan een bibliotheek kan beslissen of het boek een aanwinst is voor de collectie. Die recensies, zoals ik ze maar even noem, staan ook op bol.com. De recensenten van NBD Biblion, en ook ik dus, hebben daardoor invloed op de verkoop van een boek. Reden te meer om deze taak serieus te nemen. Lees verder “Informatieve kinderboeken recenseren”
Spelen met perspectief: de jij-vorm (gastblog)
De jij-vorm hoort in de gereedschapskist van schrijvers van teksten voor kinderen, vindt schrijver en redacteur Janne van der Leer. In het gastblog hieronder vertelt ze waarom de jij-vorm zo aanstekelijk werkt. Lees verder “Spelen met perspectief: de jij-vorm (gastblog)”
Jij-vorm in teksten voor kinderen
In mijn blog Alsof je erbij bent liet ik zien hoe je met de jij-vorm in teksten voor kinderen de afstand tot de lezer verkleint. Een paar mooie voorbeelden hiervan vond ik in het informatieve kinderboek Het neusje van de zalm, waarin Maria van Donkelaar en Martine van Rooijen uitdrukkingen en spreekwoorden uitleggen. Ik licht er eentje uit: Lees verder “Jij-vorm in teksten voor kinderen”
De jij-vorm: alsof je erbij bent
Hoe breng je een gebeurtenis uit een ver verleden (of een ver land) dichterbij? Door de lezer er een hoofdrol in te geven. En hoe doe je dat? Met de tweede persoon enkelvoud, de jij-vorm dus. Een tekstje over kinderarbeid in de negentiende eeuw ziet er dan zo uit: Lees verder “De jij-vorm: alsof je erbij bent”
Verdrietig om Napoleon. Over de leefwereld van kinderen
Sluit aan bij de leefwereld van kinderen en kies daaruit je voorbeelden. Heel vanzelfsprekend als je schrijft voor kinderen. Een gedicht dat zo’n kinderperspectief prachtig illustreert, is Napoleon van Miroslav Holub. Lees verder “Verdrietig om Napoleon. Over de leefwereld van kinderen”
Kinderen en de dood
Hoe leg je aan kinderen uit wat de dood is? In de bibliotheek vond ik het boek Dood zijn, hoe lang duurt dat? van Werner Storms. Het is een boek uit 2000, maar zo veel is er sindsdien niet veranderd aan doodgaan. Waarom vind ik dit een goed boek over kinderen en de dood? Lees verder “Kinderen en de dood”
Kapot. Hij doet het niet meer.
Toen mijn vader overleed en de uitvaartbegeleidster zag dat er een jongetje van drie in onze familie rondliep, bood ze ons een kinderboekje aan. We konden kiezen uit Opa is in de hemel of Opa is een sterretje. Een versie voor gelovigen en een versie voor ongelovigen. Meer smaken waren er niet, maar beide waren niet onze smaak. Lees verder “Kapot. Hij doet het niet meer.”