In teksten voor kinderen moet je de informatie vaak sterk vereenvoudigen. Dat betekent dat je niet streeft naar volledigheid en dat je nuances weglaat. Maar ondertussen moet de informatie wel juist zijn en geen verkeerde beelden oproepen.
De volgende zin in een informatief kinderboek riep bij mij een vreemd beeld op: Lees verder “Hoe een ijsbeer een walvis vangt”
schrijfster
schrijfster
Perspectief: over hoofden heen praten
Wat is er mis met de volgende tekst?
‘Sommige kinderen met adhd zijn gevoeliger voor beloning dan de meeste kinderen. Je kunt ze bijvoorbeeld extra blij maken met een sticker als ze een opdracht goed gemaakt hebben.’ Lees verder “Perspectief: over hoofden heen praten”
Een zwembad als meeteenheid
Tijdens de eindredactie van een vertaald kinderboek over krokodillen kom ik de volgende zin tegen:
‘De langste krokodil ooit, was 12 meter lang – ongeveer zo lang als een middelgroot zwembad!’
Een zwembad van 12 meter? Drie slagen en je bent aan de overkant. Zouden ze hier misschien een privézwembad bedoelen? Of de breedte van een zwembad? Wat is middelgroot eigenlijk? Ik besluit het creatief op te lossen. Lees verder “Een zwembad als meeteenheid”
Keuzes bij eindredactie van kinderboeken
Ik ben bezig met de eindredactie van een informatief kinderboek over de blauwe vinvis. Het boek is vertaald uit het Engels en ik mag er nog een redactieslag overheen doen. De blauwe vinvis is het grootste zoogdier van de wereld en weegt evenveel als – daar heb je mijn favoriete meeteenheid weer – dertig olifanten. Dat even terzijde. Waar ik lang over heb nagedacht, is de volgende zin: Lees verder “Keuzes bij eindredactie van kinderboeken”