Het Pungelhuis

Uitgeverij Lemniscaat, 2020
Vertalingen:
Italiaans
Nominaties en prijzen:
Nominatie Jonge Jury 2021
Thea Beckman Prijs 2022 en Jonge Beckman Prijs 2022
Longlist Premio Strega Ragazze e Ragazzi 2022
Shortlist Fondazione Uspidalet Literary Award 2022
Eerste prijs: Premio Letteratura Ragazzi di Cento 2022
La storia più importante 2023 (Il premio dei gruppi di lettura)

Inhoud

Waarom heeft niemand Ole ooit verteld dat hij nog een opa had? En waarom krijgt hij nu alleen maar te horen dat het een vreselijke man was? Voor Ole komt het verleden tot leven als hij met zijn vader terugkeert naar opa’s huis in de bossen van Brabant, vlak bij de grens met België. Daar woedde in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw een hevige strijd tussen botersmokkelaars en commiezen. Langzaam maar zeker ontdekt Ole waarom zijn vader nooit over zijn opa wilde praten.

Recensies

Pjotr van Lenteren ‘Annet Huizing schreef al sterk, maar haar stijl wordt steeds sterker. Ole blijkt toch een opa te hebben, ontdekt hij twee dagen na diens dood, en daar is heel wat mee aan de hand. Mooi op tijd voor de kinderboekenweek verschijnt het Pungelhuis, een hedendaags verhaal met een historische draai, dat meteen de eerste bladzijden meesleept in een hoog tempo vol lekkere ironie. Een ‘pungel’ is echt wat, maar uitleg zou de pointe van het verhaal verraden. Lees het lekker zelf. Voor wie ook geïnteresseerd is in games, het omslag van Eveline Verburg heeft inderdaad erg veel weg van de startpagina van Last of us, maar daar niets mee te maken.’

NBD Biblion: ‘Pas als zijn opa doodgaat, hoort middelbare scholier Ole (ca. 13) dat hij een opa hád. En nu is er ook een erfenis: opa’s huis in het bos vlak bij de Belgische grens, waar vroeger veel gesmokkeld werd. Als Ole en zijn vader er tegen wil en dank gaan wonen, komt Ole met hulp van zijn nieuwe vriendin Anastazja langzaam maar zeker te weten waarom zijn vader nooit over zijn verleden gepraat heeft. Na een kei van een opening ontrolt zich in nog veel meer prachtige taal een spannend verhaal. Spannend van plot, en spannend vanwege de gedachtewereld van de personages. Het verhaal speelt zich af tegen de historische achtergrond van botersmokkel tussen Brabant en België. De tweemaal met Zilveren Griffel bekroonde auteur licht die achtergrond toe in een nawoord en deelt de door haar geraadpleegde bronnen. De gefingeerde personages en hun verhaal passen naadloos in de historische context. Mooi en karaktervol zijn de nevenpersonages. Een hoopvol boek, dat je niet weg legt tot het uit is. Vanaf ca. 11 jaar. Thema Kinderboekenweek 2020 “En toen”.’ (Elizabeth Kooman)

Edward van de Vendel: ‘Annet Huizing is met haar derde boek, Het Pungelhuis, flink op weg om de auteur bij uitstek te worden die fictie en non-fictie in mooi evenwicht weet te houden. In haar eerste boek, Hoe ik per ongeluk een boek schreef zagen we al schrijftips én een dringend verhaal, in De zweetvoetenman, officieel non-fictie, zagen we de kracht van voorbeeldverhalen bij informatiestukken, en in Het Pungelhuis, haar heel fijne derde wapenfeit, is het verzonnen verhaal zéér precies gebaseerd op navorsingen – die achterin het boek uitgebreid onthuld worden. Het gaat dit keer om het boter smokkelen dat in de Brabantse grensplaatsjes zo’n zestig à vijftig jaar geleden plaatsvond. Ole is de zoon van een vader die geleden heeft onder de smokkelpraktijken van zijn vader – die Ole’s opa is, en waar Ole lang niets van weet. Tot het verleden tevoorschijn schuift. Meer nog dan dat het verhaal op ware gebeurtenissen gebaseerd is, is Het Pungelhuis een heel fijn leesboek geworden, waarbij de personages vanaf de eerste bladzijde levend en wel het hoofd van de lezer in stappen. Het is vooral de schrijfstijl van Huizing die zo overtuigt. Het is grappig, snel, maar ook ontroerend soms, en altijd precies. De stoet aan montere, soms geestige zijpersonages doet sterk aan – je ziet ze allemaal voor je en je hoort ze allemaal praten. Dat, samen met de plot-met-verrassingen die Huizing uitvouwt, zorgt voor opnieuw een sterke kinderroman.’

Kinderboekenpraatjes: ‘Ole komt erachter dat hij nog een opa heeft op de dag dat hij hoort dat deze is overleden. Het was de vader van zijn vader en zijn oom Arie. Zijn vader wil er niet veel over kwijt: ‘Het was een vreselijk man. Voor mij en voor Arie. Hij bestond niet meer voor ons. Dat is zo’n beetje het hele verhaal.’ Zijn vader erft opa’s huis, het huis waar hij opgroeide. Het ligt in een klein Brabants dorp tegen de Belgische grens. Door geldnood gedreven trekt Ole met zijn vader tijdelijk in het verwaarloosde huis, zijn moeder komt later want zij gaat eerst een reis van 100 dagen maken. Door de verhuizing wordt het verleden opgerakeld en beetje bij beetje komt Ole achter de familiegeschiedenis. In eerste instantie houdt Huizing het verhaal klein en draait het vooral om Ole en zijn vader in hun nieuwe omgeving. Vader en zoon die moeizaam communiceren, een herhaling van een eerder familiepatroon, want ook Oles vader stond er vroeger alleen voor met zijn vader. Die vader was hard voor zijn jongens, ook voor zijn jongste zoon Arie ‘die geestelijk is blijven steken rond een jaar of zeven’. Langzaam maar zeker dringt echter de buitenwereld het huis van Ole en zijn vader binnen. In de vorm van de vrolijke klusjesman Gary, Oles Poolse klasgenoot Anastazja en de doortastende Vlaamse pottenbakster Pola. Ook maakt Ole kennis met de dorpsbewoners die hem al lang hebben herkend als ‘de zoon van manke Piet van rooie Piet’. Ole krijgt brokjes informatie uit zijn vader en ook van de mensen uit het dorp en zo komt hij steeds meer te weten over het verleden. Daarin speelt het smokkelen van boter naar België een belangrijke rol. De naam van het huis blijkt daar zelfs mee verbonden. Huizing schrijft prachtig. Haar taal is beeldend en ook geestig. Verteller Ole is een goede observator die met rake woorden zijn omgeving en de mensen die hij ontmoet neerzet. Ook de dialogen zijn pakkend geschreven en brengen de sprekers echt tot leven. Huizing is ook goed in verstilling. Echt schokkende zaken worden slechts in enkele woorden beschreven en maken zo een onuitwisbare indruk. Het Pungelhuis is een prachtig geschreven spannend verhaal over ontmoetingen, verhalen uit het verleden en het ontrafelen van een familiegeheim.’ (Susan Venings)

Vertalingen

Italië

La casa del contrabbandiere (La Nuova Frontiera, 2022)
Vertaald door Anna Patrucco Becchi

Alle boeken