recensies Twee pistooltjes en een dakmus
‘Twee pistooltjes & een dakmus – Verzamelde gedachten over schrijven is geen kinderboek – dat dat meteen maar even helder is.
Annet Huizing, schrijfster van onder meer De zweetvoetenman, Hoe ik per ongeluk een boek schreef en Het Pungelhuis heeft lang aan dit boek over schrijven gewerkt. En (dus) veel over schrijven nagedacht. Nu het boek er is, is het echt genieten van de bespiegelingen en inzichten van Annet. Grondig en met humor belicht ze vele aspecten van het schrijfproces. Aan de hand van fragmenten uit de literatuur laat ze overtuigend zien, dat er weinig (of geen) in steen gebeitelde wetten voor goed schrijverschap bestaan. Een must-read (of op z’n Nederlands: een moet-je-lezen!) voor iedereen die graag schrijft of graag leest.’
Kinderboekwinkel Utrecht
‘Aan de hand van fragmenten uit volwassen literatuur laat Annet Huizing zien welke paden een schrijver moet of kan bewandelen om tot een volwaardig boek of verhaal te komen. Ze stelt zich daarbij kundig én bescheiden op en neemt je mee in haar gedachtegang over het schrijfproces. In de flaptekst omschreven als: ‘Ze doet daar niet hoogdravend of ingewikkeld over, maar onderzoekt nieuwsgierig de vele afslagen die je als schrijver kunt nemen bij het vertellen van een verhaal’. Moet je zelf schrijven om van dit boek te kunnen genieten? Zeker niet, ook wanneer je meer lezer dan schrijver bent is dit boek om van te smullen. Het laat je meteen anders kijken naar het eerstvolgende boek dat je openslaat.’
Leestips voor taaldocenten op Hoewashetopschool.com
‘Annet Huizing doet het weer. Een boek schrijven dat je bijblijft, waarover je na gaat denken, waar je jezelf tegenkomt en nog veel meer. De grandioze titel zet je gelijk op scherp. Waar slaat dat op? En dan begin je te lezen over schrijven, over lezen, over techniek en intuïtie, over de mooie fictie-boeken van Annet zelf en over interessante boeken van anderen. Ze neemt je mee in het schrijfproces en in de leesbeleving. Wat maakt een verhaal een goed verhaal? Ze laat zien dat een schrijver veel knoppen heeft om aan te draaien, maar dat het nog niet zo eenvoudig is om het goed te doen. Het is onmogelijk om dit boek samen te vatten. Ik kan alleen zeggen dat dit een boek is dat je met meer waardering en inzicht in je volgende boek laat duiken. Schrijven en lezen. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Het was heerlijk om daar een boek lang naar te kijken, je te verwonderen en geïnspireerd te raken.’
Norma Meeuwissen, Schoolbieb op Orde
‘Zelden zo’n heerlijk schrijfboek (uit)gelezen. In korte hoofdstukken belicht Annet Huizing een bonte stoet aan thema’s. Niet alleen treffend en persoonlijk, ook licht ontregelend. En juist dat maakt het zo’n fijne wegwijzer, want om je eigen weg te vinden moet je eerst flink verdwalen. Een boek als een doosje bonbons. Niet alleen door de zorgvuldige vormgeving, vooral door het verheugen; straks mag ik weer een hoofdstukje. En dan niet kunnen stoppen. Al die smaken… Meteen bij mijn cursisten aanbevolen. Ik kan wel inpakken…’
Annejan Mieras, winnares Gouden Griffel 2024
‘ Annet Huizing heeft nog niet zoveel boeken op haar naam staan, maar de boeken díe ze schreef hebben allemaal prijzen gewonnen. Het ontroerende Hoe ik per ongeluk een boek schreef kreeg in 2015 een Zilveren griffel en vele buitenlandse prijzen. Ook De zweetvoetenman ontving in 2018 een Zilveren griffel. Het Pungelhuis kreeg de Thea Beckmanprijs 2022 en was in 2023 het boek van Heel Nederland Leest junior.
Als je dus wilt weten hoe je goed moet schrijven, moet je bij Annet Huizing zijn. In Twee pistooltjes en een dakmus zal ze ons dit dan ook eens haarfijn uitleggen. In dit boek voor volwassenen over het ambacht van het schrijven.
Toch moet ze gaandeweg toegeven dat het heel moeilijk is om het precies uit te leggen: wat werkt en wat niet werkt, wanneer je ja tegen een zin zegt en wanneer nee, en of teveel tell en te weinig show nou echt fout is. En die worsteling is heerlijk om over te lezen. Met vele voorbeelden uit met name volwassenen literatuur, maar ook uit haar eigen boeken, laat ze zien in hoeveel vormen je een dialoog kunt opschrijven en welk effect dat heeft. Dat de alwetende verteller echt niet oubollig is. Dat details (zoals het pistooltje en de dakmus) er áltijd toe moeten doen, behalve als ze er juist niet toe hoeven te doen.
Als je het boek uit hebt, voelt het alsof je in één klap ook vele andere boeken hebt gelezen (en die je daarna ook echt wilt lezen!). Niet alleen uit volwassenenfictie, maar ook uit de jeugdliteratuur. Huizing citeert ook regelmatig uit eigen werk. Daardoor heb ik zin die boeken weer te lezen. Ze behoren tot mijn favorieten.
Verwacht geen kant-en-klare schrijftips. Als je dit boek uit hebt schrijf je niet gegarandeerd een bestseller. Maar het leest als een trein, is leerzaam en onderhoudend en inspireert tot zelf weer meer schrijven. Ik heb er nóg een favoriet boek van Annet Huizing bij! Als je het boek uit hebt, voelt het alsof je in één klap ook vele andere boeken hebt gelezen (en die je daarna ook echt wilt lezen!).’
Maaike de Vries, Wijs met Taal
‘Wat een heerlijk en inspirerend boek schreef Annet Huizing. Als je ook maar een beetje houdt van lezen of schrijven, dan is dit een regelrechte aanrader. Het is zo liefdevol en onderzoekend geschreven, dat je er zin van krijgt. Zin in lezen. Zin in schrijven. Zin in proberen.’
Merel Roze, schrijfster en schrijftrainer