De dertienjarige Bruno uit Italië schreef me een brief over mijn jeugdroman Come ho scritto un libro per caso (Hoe ik per ongeluk een boek schreef). Daarmee won hij de eerste prijs in de wedstrijd Caro autore ti scrivo… (beste schrijver, ik schrijf je…), een schrijfwedstrijd van het Italiaanse Pordenonelegge-literatuurfestival. Jongeren schrijven een brief aan een auteur, waarbij ze mogen kiezen uit een lijstje favorieten. Bruno koos mijn boek omdat… nou ja, lees zelf maar. De brief is vertaald uit het Italiaans door Brigitte Ehrreich.
Goedendag Annet,
Ik kom er maar meteen voor uit: ik werd gedwongen uw boek te lezen! Niet letterlijk dat van u. Op school kregen we de opdracht om uit een lijst van jeugdboeken te kiezen.
Dit jaar heb ik in de nachtmerrie van de brugklas vertoefd en ten tijde van de lockdown ben ik 13 geworden. Voor mijn verjaardag kreeg ik een Kobo e-reader (‘omdat je daarop het lettertype kunt aanpassen: lezen zal voor jou niet langer een last zijn’). Geen feest met vrienden, en bovendien een stapel e-books om door te werken! En toen kwam de leraar ook nog eens met haar ‘videotips’. Goed gedaan, GG voor haar, maar ik raakte verzeild in een lijst met titels en personen die geen van de YouTubers die ik volg ook maar ooit heeft genoemd. Dus gewapend met engelengeduld zocht ik op internet naar het aantal pagina’s van elk boek. Ongelofelijk! Twee boeken op de eerste plaats, ex equo, met 160 pagina’s! De beslissende wedstrijd werd gewonnen door de titel: Hoe ik per ongeluk een boek schreef. Dat ‘per ongeluk geschreven’ trok mij, die ‘per ongeluk’ aan het kiezen was, over de streep.
Ik had het huiswerk voor de hele zomer gepland: ik berekende dat ik, als ik elke keer tijdens het wachten tot de Playstation Fifa19 had geladen vier pagina’s zou lezen, het boek in anderhalve wedstrijd zou hebben uitgelezen.
Toen kwam ik op het punt waarop Katinka’s vader wordt geflashed door de vrouw die patat eet en er een lag* optreedt, zoals wanneer je online speelt, maar de wifi is klote: je personage beweegt schokkerig en je riskeert gekilled te worden door tegenstanders die zwakker zijn dan jij.
Ook de vader van ‘Tinka’ is bijna bevroren; en dan, als hij besluit te bewegen, struikelt hij en ziet hij de tweede vrouw van zijn leven, oplossend (dileguando) in de menigte op de veerboot.
Ik gebruikte het woord ‘dileguando’ omdat het alle klinkers bevat en me aan mijn grootvader doet denken: we gingen vissen zoals gewoonlijk en een karper die we al bijna met een net hadden binnengehaald, was erin geslaagd in een flits terug te glijden in de vijver; hij zei dat hij ‘opgelost’ was.
Om erachter te komen hoe deze situatie werd gehandled heb ik het volgende hoofdstuk in een adem uitgelezen … ook al was Fifa19 al geladen!
Ik moet toegeven dat de cliffhanger werkte: ik ben tot het einde doorgegaan.
Mijn ouders riepen de leraar. Ik had ze nog nooit zo bezorgd gezien, zelfs niet toen de leraar adviseerde om een test te doen om na te gaan of ik een SLD-leerling** was.
Dezelfde avond trouwens heb ik het kampioenschap weer opgepakt en zijn ze weer gekalmeerd.
U heeft niet ‘per ongeluk’ andere boeken geschreven die u mij kunt aanbevelen? In ruil zou ik wat tips kunnen geven om de finale op Fifa19 of Fortnite te halen.
GG voor U! (betekent ‘Good Game: goed gespeeld, winnend schot).
Ruben
* Lag = vertraging tijdens gamen door slechte internetverbinding
** SLD = specifieke leerproblemen